kurdyjski (język polski)

wymowa:

IPA: [kurˈdɨjsʲci], AS: [kurdyi ̯sʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dotyczący / pochodzący z ludu Kurdów

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) jęz. język Kurdów

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	kurdyjski		kurdyjska	kurdyjskie	kurdyjscy	kurdyjskie
dopełniacz	kurdyjskiego		kurdyjskiej	kurdyjskiego	kurdyjskich
celownik	kurdyjskiemu		kurdyjskiej	kurdyjskiemu	kurdyjskim
biernik	kurdyjskiego	kurdyjski	kurdyjską	kurdyjskie	kurdyjskich	kurdyjskie
narzędnik	kurdyjskim		kurdyjską	kurdyjskim	kurdyjskimi
miejscownik	kurdyjskim		kurdyjskiej	kurdyjskim	kurdyjskich
wołacz	kurdyjski		kurdyjska	kurdyjskie	kurdyjscy	kurdyjskie

przykłady:

(1.1) Poznałam trzy dialekty języka kurdyjskiego.

składnia:

kolokacje:

(1.1) północnokurdyjski

(2.1) kurdyjskojęzyczny

synonimy:

antonimy:

(1.1) antykurdyjski

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kurdologia ż, Kurd m, Kurdystan mrz, Kurdyjka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Kurdish; (2.1) Kurdish
• arabski: (1.1) كردية (2.1) ;كردي
• azerski: (2.1) kürdcə
• baskijski: (1.1) kurdu; (2.1) kurduera
• białoruski: (1.1) курдскі; (2.1) курдская ż
• chorwacki: (1.1) kurdski
• czeski: (1.1) kurdský; (2.1) kurdština
• estoński: (1.1) kurdi
• francuski: (1.1) kurde; (2.1) kurde
• hiszpański: (1.1) kurdo, przest. curdo
• kurmandżi: (1.1) kurdî
• niderlandzki: (1.1) Koerdisch; (2.1) Koerdisch n
• niemiecki: (1.1) kurdisch; (2.1) Kurdisch n
• portugalski: (1.1) curdo; (2.1) curdo m
• rosyjski: (1.1) курдский; (2.1) курдский m
• rumuński: (1.1) kurd
• słowacki: (1.1) kurdský; (2.1) kurdčina ż
• słoweński: (2.1) kurdščina ż
• sorani: (1.1) كوردی
• szwedzki: (2.1) kurdiska
• turecki: (1.1) Kürt; (2.1) Kürtçe
• ukraiński: (1.1) курдський
• węgierski: (1.1) kurd; (2.1) kurd
• włoski: (1.1) curdo; (2.1) curdo m

źródła: