Kurd (język polski)
- wymowa:
- IPA: [kurt], AS: [kurt], zjawiska fonetyczne: wygł.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) etn. przedstawiciel narodu zamieszkującego głównie Kurdystan[1]; zob. też Kurdowie w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Kurd Kurdowie[1] dopełniacz Kurda Kurdów celownik Kurdowi Kurdom biernik Kurda Kurdów narzędnik Kurdem Kurdami miejscownik Kurdzie Kurdach wołacz Kurdzie Kurdowie depr. M. i W. lm: (te) Kurdy - przykłady:
- (1.1) Asyryjczycy są prześladowani i mordowani przez Kurdów oraz szyitów i sunnitów[2].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Kurdystan m, kurdologia ż, kurdolog m, kurdolożka ż, kurdyjskość ż, kurdyjski m
- forma żeńska Kurdyjka ż
- przym. kurdyjski, prokurdyjski, antykurdyjski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Kurd
- baskijski: (1.1) kurdu
- białoruski: (1.1) курд m
- duński: (1.1) kurder w
- hiszpański: (1.1) curdo m
- łotewski: (1.1) kurds m
- norweski (bokmål): (1.1) kurder m
- nowogrecki: (1.1) Κούρδος m
- rosyjski: (1.1) курд m
- słowacki: (1.1) Kurd m
- szwedzki: (1.1) kurd w
- turecki: (1.1) Kürt
- ukraiński: (1.1) курд m
- źródła:
- 1 2
Nazwy państw świata, ich stolic i mieszkańców, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2007, ISBN 978-83-239-9999-7, s. 73. - ↑ kopalniawiedzy.pl
Kurd (język angielski)
- wymowa:
- wymowa amerykańska
- IPA: /kɜː(ɹ)d/
- homofon: curd
- znaczenia:
rzeczownik
Kurd (język czeski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) etn. Kurd
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Kurdistán m
- forma żeńska Kurdka ż
- przym. kurdský, kurdistánský
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
Kurd (język górnołużycki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) etn. Kurd
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) war. Kurda
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Kurdowka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
Kurd (slovio)
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- Курд
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) Kurd
- odmiana:
- (1.1) lm Kurdis
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
Kurd (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) etn. Kurd[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Kurd Kurdi dopełniacz Kurda Kurdov celownik Kurdovi Kurdom biernik Kurda Kurdov miejscownik Kurdovi Kurdoch narzędnik Kurdom Kurdmi - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Kurdistan m
- forma żeńska Kurdka ż
- przym. kurdský
- przysł. kurdsky
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „Kurd” w: Slovník súčasného slovenského jazyka H – L, gł. red. Alexandra Jarošová i Klára Buzássyová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2011, ISBN 978-80-224-1172-1.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.