terror (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈtɛrːɔr], AS: [te•ror], zjawiska fonetyczne: gemin.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) działanie z zastosowaniem przemocy mające na celu zastraszenie drugiego człowieka
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik terror terrory dopełniacz terroru terrorów celownik terrorowi terrorom biernik terror terrory narzędnik terrorem terrorami miejscownik terrorze terrorach wołacz terrorze terrory - przykłady:
- (1.1) Uzurpator utrzymał się na tronie pięć lat, szerząc w państwie terror, opierając się na potędze Asyrii.[1]
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) okrutny / krwawy terror • jakobiński / bolszewicki / stalinowski / hitlerowski / nazistowski / lewacki / prawicowy / islamistyczny terror • fala terroru • siać / szerzyć terror
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) przemoc
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. terroryzm m, terrorysta m, terrorystka ż, terroryzowanie n, sterroryzowanie n
- czas. terroryzować ndk., sterroryzować dk.
- przym. terrorystyczny
- przysł. terrorystycznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- ang. terror
- uwagi:
- Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego[2]. Inne słowniki (np.: Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego[3], Uniwersalny słownik języka polskiego[4]) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) terror
- arabski: (1.1) إرهاب
- białoruski: (1.1) тэрор m
- bułgarski: (1.1) терор m
- esperanto: (1.1) teroro
- karpatorusiński: (1.1) терор m
- rosyjski: (1.1) террор m
- szwedzki: (1.1) terror
- ukraiński: (1.1) терор m
- węgierski: (1.1) terror
- włoski: (1.1) terrore m
- źródła:
- ↑ Opowieści biblijne, Zenon Kosidowski, 1963 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „terror” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Hasło „terror” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
terror (język angielski)
- wymowa:
- wymowa amerykańska
- podział przy przenoszeniu wyrazu: ter•ror
- znaczenia:
rzeczownik policzalny lub niepoliczalny
- (1.1) strach, groza, przerażenie
- (1.2) terror
- odmiana:
- (1) lp terror; lm terrors / blm
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. terrorism, terrorist
- czas. terrorize, terrorise
- przym. terrorist
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
terror (język hiszpański)
- wymowa:
- IPA: [te.ˈroɾ]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) terror, strach, groza
- (1.2) postrach
- odmiana:
- lm
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) miedo, pánico
- (1.2) espanto
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. aterrorizar
- przym. terrorífico, terrible, terrorista
- rzecz. terrorismo, terrorista
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. terror, terrōris
- uwagi:
- źródła:
terror (interlingua)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
terror (język łaciński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) strach
- odmiana:
- (1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik terror terrōrēs dopełniacz terrōris terrōrum celownik terrōrī terrōribus biernik terrōrem terrōrēs ablatyw terrōre terrōribus wołacz terror terrōrēs - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
terror (język portugalski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) strach, przerażenie, groza[1]
- (1.2) postrach, terror
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Dorota Bogutyn, Bożenna Papis, Kieszonkowy słownik portugalsko-polski, polsko-portugalski, Wiedza Powszechna, Warszawa 2003, 2007, ISBN 978-83-214-1279-5.
terror (język szwedzki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) terror
- odmiana:
- (1.1) en terror, terrorn, blm
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) telefonterror
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
terror (język węgierski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) terror
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. terrorizálás, terrorista, terrorizmus
- czas. terrorizál
- przym. terrorista
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.