duszpasterstwo (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) zorganizowana działalność Kościoła, polegająca na głoszeniu zasad wiary i celebrowaniu liturgii; zob. też duszpasterstwo w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Honorata pomagała w duszpasterstwie akademickim, wszędzie jej było pełno.
(1.1) Młodzi pojechali do Ziemi Świętej z duszpasterstwem pielgrzymkowym archidiecezji katowickiej.
(1.1) Nowy kolega w pracy i mój nowy proboszcz pochodzą z tego samego duszpasterstwa.
składnia:
kolokacje:
(1.1) duszpasterstwo dzieci / młodzieży / parafialne / akademickie / pielgrzymkowe / służby zdrowia / rolników / kolejarzy / środowisk twórczych / ludzi morza / ludzi pracy / pracowników oświaty i wychowania / wojskowe / emigrantów / Poloniiośrodek duszpasterstwa akademickiego
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. duszpasterz m, duszpasterzowanie n
czas. duszpasterzować ndk.
przym. duszpasterski
przysł. duszpastersko
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. duszpasterz + -stwo
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.