kolejarz (język polski)
- wymowa:
- IPA: [kɔˈlɛjaʃ], AS: [kolei ̯aš], zjawiska fonetyczne: wygł.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) kolej. pracownik kolei
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kolejarz kolejarze dopełniacz kolejarza kolejarzy celownik kolejarzowi kolejarzom biernik kolejarza kolejarzy narzędnik kolejarzem kolejarzami miejscownik kolejarzu kolejarzach wołacz kolejarzu kolejarze - przykłady:
- (1.1) Strajki kolejarzy sparaliżowały cały kraj.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / zostać kolejarzem • pracować jako kolejarz • uczyć się na kolejarza
- synonimy:
- (1.1) gw. (Górny Śląsk) ajzynbaniok, baniok, baniorz
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) pracownik
- hiponimy:
- (1.1) zawiadowca, konduktor, bileter, maszynista
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kolej ż, kolejka ż, kolejność ż, kolejówka ż
- forma żeńska kolejarka ż
- przym. kolejowy, kolejarski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. kolej + -arz
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Zawody
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) railman, railwayman
- bułgarski: (1.1) железничар m
- czeski: (1.1) železničář m
- francuski: (1.1) cheminot m
- hiszpański: (1.1) ferroviario m
- interlingua: (1.1) ferroviero
- kaszubski: (1.1) banowi m
- kataloński: (1.1) ferroviari m
- kazachski: (1.1) теміржолшы
- łotewski: (1.1) dzelzceļnieks m
- niderlandzki: (1.1) spoorwegman m
- niemiecki: (1.1) Eisenbahner m
- nowogrecki: (1.1) σιδηροδρομικός m
- rosyjski: (1.1) железнодорожник m
- szwedzki: (1.1) järnvägsman w
- węgierski: (1.1) vasutas
- włoski: (1.1) ferroviere m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.