bileter (język polski)
- wymowa:
- IPA: [bʲiˈlɛtɛr], AS: [bʹileter], zjawiska fonetyczne: zmięk.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) pracownik teatru, kina itp. kontrolujący bilety przy wejściu
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik bileter bileterzy dopełniacz biletera bileterów celownik bileterowi bileterom biernik biletera bileterów narzędnik bileterem bileterami miejscownik bileterze bileterach wołacz bileterze bileterzy - przykłady:
- (1.1) Bileter nie chciał nas wpuścić, bo okazało się, że zapomnieliśmy biletów.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bilet m, bilecik m
- forma żeńska bileterka ż
- przym. biletowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Zawody
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) attendant
- białoruski: (1.1) білецёр m
- interlingua: (1.1) billetero
- rosyjski: (1.1) билетёр m
- słowacki: (1.1) biletár m
- słoweński: (1.1) biljeter m
- ukraiński: (1.1) білетер m
- włoski: (1.1) bigliettaio m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.