bileterka (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌbʲilɛˈtɛrka], AS: [bʹileterka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) pracowniczka teatru, kina itp. kontrolująca bilety przy wejściu
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik bileterka bileterki dopełniacz bileterki bileterek celownik bileterce bileterkom biernik bileterkę bileterki narzędnik bileterką bileterkami miejscownik bileterce bileterkach wołacz bileterko bileterki - przykłady:
- (1.1) Bileterka nie chciała nas wpuścić, bo okazało się, że zapomnieliśmy biletów.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bilet m, bilecik m
- forma męska bileter m
- przym. bileterski, biletowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- forma żeńska od: bileter
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: bileter
- białoruski: (1.1) білецёрка ż
- czeski: (1.1) uvaděčka ż
- rosyjski: (1.1) билетёрша ż
- słowacki: (1.1) biletárka ż
- słoweński: (1.1) biljeterka ż
- ukraiński: (1.1) білетерка ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.