bilecik (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) zdrobn. od bilet; mały bilet
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik bilecik bileciki dopełniacz bileciku / bilecika[1][2] bilecików celownik bilecikowi bilecikom biernik bilecik bileciki narzędnik bilecikiem bilecikami miejscownik bileciku bilecikach wołacz bileciku bileciki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bilet m, bileter mos, bileterka ż, biletowanie n
- przym. biletowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski (taraszkiewica): (1.1) білецік m
- rosyjski: (1.1) билетик m
- ukraiński: (1.1) білетик m
- źródła:
- ↑
Hasło „bilecik” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN. - ↑ Hasło „bilecik” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.