twórczy (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈtfurʧ̑ɨ], AS: [tfurčy], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
znaczenia:

przymiotnik jakościowy

(1.1) taki, który ma zdolność tworzenia, tworzy lub prowadzi do tworzenia

przymiotnik relacyjny

(2.1) taki, który dotyczy twórców
odmiana:
(1.1)
(2.1)
przykłady:
(1.1) W Księdze Rodzaju dwa opisy stworzenia, między którymi istnieje niezgodność co do kolejności aktów twórczych Boga[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) inwencja / energia twórcza
(2.1) środowisko twórcze
synonimy:
(1.1) zdolny, kreatywny, odkrywczy
(2.1) artystyczny
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. stwórca mos, tworzenie n, stworzenie n, twórczość, twórca, twórczyni, tworzywo
czas. tworzyć
przysł. twórczo
przyr. -twórczy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Witold Tyloch, Dzieje ksiąg Starego Testamentu : szkice z krytyki biblijnej, 1981, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.