Honorata (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌxɔ̃nɔˈrata], AS: [χõnorata], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- (1.1) imię żeńskie; zob. też Honorata w Wikipedii
rzeczownik, forma fleksyjna
- (2.1) D. i B. lp od: Honorat
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Honorata Honoraty dopełniacz Honoraty Honorat celownik Honoracie Honoratom biernik Honoratę Honoraty narzędnik Honoratą Honoratami miejscownik Honoracie Honoratach wołacz Honorato Honoraty - przykłady:
- (1.1) Roch siedział z Honoratą w jednej ławce w trzeciej klasie.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) pani Honorata • siostra / kuzynka / ciocia / babcia Honorata • kobieta imieniem (o imieniu) Honorata • święta / błogosławiona Honorata • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Honorata • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Honorata • otrzymać / dostać / przybrać imię Honorata • dzień imienin / imieniny Honoraty • na Honoratę (o dniu)
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Honorat m
- związki frazeologiczne:
- święta Honorata figle płata
- etymologia:
- (1.1) łac. honorata → szacowna; zaszczytna; wyróżniona urzędem < łac. honoro → czcić, wyróżniać urzędem
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
- zob. też Honorata w Wikicytatach
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Honorata
- czeski: (1.1) Honoráta ż
- niemiecki: (1.1) Honorata ż
- rosyjski: (1.1) Гонората ż
- włoski: (1.1) Onorata ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.