duda (język polski)

duda (1.1)
dudy (1.2)
duda (2.1)
wymowa:
IPA: [ˈduda], AS: [duda] ​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) muz. ludowy instrument muzyczny dęty; zob. dudy
(1.2) muz. jedna z piszczałek w instrumencie piszczałkowym

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) człowiek grający na dudach[1]

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(3.1) pejor. ktoś niezdarny, nierozgarnięty[1]

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(4.1) tylko w lm zob. dudy
odmiana:
(1.1-2)
(2.1)
(3.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.2) dudy w organach
synonimy:
(2.1) dudziarz; przest. dudarz
(3.1) gamoń, niedołęga, fujara, kiep, niedojda
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dudziarz mos
czas. dudzić
związki frazeologiczne:
niedźwiedź zdechł, dudy w miech • schować dudy w miech • nie wiedzieć, w jakie dudy dąć • jak dudy nadmiesz, tak grają • jak dudy grają, tak skaczą • zaniechaj regała, jeżeli i na dudach zabeczeć nie umiesz
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „duda” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.

duda (język baskijski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) wątpliwość[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) zalantza, ezbai
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

duda (język chorwacki)

duda (1.1)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) smoczek
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

duda (język hiszpański)

wymowa:
IPA: ['du.ða]
​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wątpliwość, wątpienie

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 3. os. lp (él, ella, usted) czasu teraźniejszego (presente) trybu oznajmującego (indicativo) od dudar
(2.2) 2. os. lp (tú) trybu rozkazującego (imperativo) od dudar
odmiana:
(1.1) lp duda; lm dudas
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) dubiedad, dubio
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dubiedad ż, dubio m
czas. dudar
przym. dudoso, dubitable, dudable
związki frazeologiczne:
sin duda → bez wątpienia, niewątpliwie
no cabe duda → nie ulega wątpliwości
etymologia:
zob. dudar
uwagi:
źródła:

duda (język maltański)

duda (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) robak[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) arab. دودة
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Grazio Falzon, Maltese-English, English-Maltese dictionary and phrasebook. Hippocrene Books, Nowy Jork 2005.

duda (język węgierski)

wymowa:
​
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) trąbka, klakson
(1.2) muz. dudy
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dudás, dudálás
czas. dudál
przym. dudás
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.