niedołęga (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub żeński

(1.1) pogard. człowiek niezaradny życiowo
(1.2) pogard. człowiek fizycznie niesprawny
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) ciamajda, fajtłapa, łajza, matołek, oferma
(1.2) pokraka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. niedołęstwo n
przym. niedołężny
przysł. niedołężnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *nedolǫga (→ niezaradność, człowiek niezaradny) < prasł. *ne- + *dolǫga (→ zaradność, człowiek zaradny) < prasł. *dolati (→ dawać sobie radę) + *-ǫga[1]
por. podołać, zdołać
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „niedołęga” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.