niezaradność (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) cecha tego, co niezaradne; cecha tych, którzy są niezaradni
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik niezaradność niezaradności dopełniacz niezaradności niezaradności celownik niezaradności niezaradnościom biernik niezaradność niezaradności narzędnik niezaradnością niezaradnościami miejscownik niezaradności niezaradnościach wołacz niezaradności niezaradności - przykłady:
- (1.1) Ona obwiniała go o niezaradność, on ją o nadmierny temperament towarzyski[1].
- składnia:
- (1.1) niezaradność + D.
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) ciapowatość, gapowatość, gapiowatość, kalectwo życiowe, niedołęstwo, nieporadność, nieudacznictwo, niezgulstwo[2]
- antonimy:
- (1.1) zaradność
- hiperonimy:
- (1.1) wada
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. niezaradny
- przysł. niezaradnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. niezaradny + -ość
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Detektyw, nr 4(152), Warszawa, 1999 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.