gamoń (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈɡãmɔ̃ɲ], AS: [gãmõń], zjawiska fonetyczne: nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskoosobowy
- (1.1) pot. lekcew. człowiek nierozgarnięty, niezaradny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik gamoń gamonie dopełniacz gamonia gamoni / gamoniów[1] celownik gamoniowi gamoniom biernik gamonia gamonie / gamoni / rzad. gamoniów[1] narzędnik gamoniem gamoniami miejscownik gamoniu gamoniach wołacz gamoniu gamonie - przykłady:
- (1.1) Te gamonie wszystko zepsuły!
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) bawół, ciamajda, ciamcia, ciapa, ciapciak, cielę, cielęcina, cielak, cielątko, ciemięga, ciepłe kluski / ciepłe kluchy, cipa, cztery litery, dupa, dupa wołowa, dziumdzia, ecie-pecie, faja, fajtłapa, fujara, gamajda, gapa, impotent, kaleka, kapcan, lebiega, lewus, łajza, łamaga, mumia, niedołęga, niedojda, niedorajda, niemota, niemrawiec, nieudacznik, niezdara, niezgraba, niezgrabiasz, niezguła, noga, oferma, śpiąca królewna, ofiara, ofiara losu, paralityk, patafian, pierdoła, pipa, platfus, popapraniec, safanduła, sierota, trąba jerychońska, trąba[2]
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. gamoniowatość ż
- czas. gamać
- przym. gamoniowaty
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) gawk, dimwit, weenie, gubbins, palooka, pampoen, nincompoop, galoot, half-wit, bumpkin
- francuski: (1.1) dadais, dandin, gille, nicodème, nigaud
- niemiecki: (1.1) Gimpel, Tölpel
- rosyjski: (1.1) простофиля m, ротозей m
- źródła:
- 1 2 Nowy słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-0113111-X, s. 234.
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.