cielątko (język polski)
- wymowa:
- , IPA: [ʨ̑ɛˈlɔ̃ntkɔ], AS: [ćelõntko], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ą
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) zdrobn. od cielę
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) Skierdż (po koroniarsku: pastuch), który już zdążył dobiec, postawił na chwiejne nóżki małe wilgotne cielątko[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. cielę n, cieliczka ż
- przym. cielny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. cielę + -ątko
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) цялятка n
- dolnołużycki: (1.1) śeletko
- rosyjski: (1.1) телёночек m
- ukraiński: (1.1) телятко n
- wilamowski: (1.1) kisseła
- źródła:
- ↑ Melchior Wańkowicz, "Ziele na kraterze"
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.