paralityk (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) med. ktoś sparaliżowany
- (1.2) obraź. o kimś niezgrabnie się poruszającym
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik paralityk paralitycy dopełniacz paralityka paralityków celownik paralitykowi paralitykom biernik paralityka paralityków narzędnik paralitykiem paralitykami miejscownik paralityku paralitykach wołacz paralityku paralitycy - przykłady:
- (1.1) Marek ewangelista opisuje uzdrowienie paralityka w Kafarnaum.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) kaleka, chory
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. paraliż m, paraliżowanie n, sparaliżowanie n
- forma żeńska paralityczka ż
- czas. paraliżować ndk., sparaliżować dk.
- przym. paralityczny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) łac. paralyticus[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) paralytic
- baskijski: (1.1) paralitiko
- białoruski: (1.1) паралітык m
- bułgarski: (1.1) паралитик m
- duński: (1.1) paralytiker w
- hiszpański: (1.1) paralítico m
- rosyjski: (1.1) паралитик m
- ukraiński: (1.1) паралітик m
- włoski: (1.1) paralitico m
- źródła:
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.