kaleka (język polski)
- wymowa:
- IPA: [kaˈlɛka], AS: [kaleka]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) człowiek dotknięty kalectwem
- (1.2) pot. lekcew. ktoś niezgrabny lub niezręczny
rzeczownik, rodzaj żeński
- (2.1) kobieta dotknięta kalectwem
- (2.2) pot. lekcew. kobieta niezgrabna lub niezręczna
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kaleka kalecy dopełniacz kaleki kaleków celownik kalece kalekom biernik kalekę kaleków narzędnik kaleką kalekami miejscownik kalece kalekach wołacz kaleko kalecy depr. M. i W. lm: (te) kaleki - (2.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kaleka kaleki dopełniacz kaleki kalek celownik kalece kalekom biernik kalekę kaleki narzędnik kaleką kalekami miejscownik kalece kalekach wołacz kaleko kaleki - przykłady:
- (1.1) Paweł jest kaleką i używa przenośnego sedesu.
- (1.1) Mirosław w wyniku ciężkiego wypadku motocyklowego do końca życia będzie kaleką.
- (2.2) Znowu stłukłam kieliszek, ale ze mnie kaleka!
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) inwalida, ułomny
- (1.2) pot. ciamajda, fajtłapa, łamaga, niedołęga, niedojda, niezdara, niezgraba, niezgrabiasz, oferma; posp. pierdoła
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) niepełnosprawny
- hiponimy:
- (1.1) głuchoniemy, głuchy, garbaty, krzywulec, kulawy, niemowa, niewidomy, paralityk, połamaniec, rencista[1]
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kalectwo n, kaleczenie n, skaleczenie n, okaleczanie n
- czas. kaleczyć ndk., skaleczyć dk.
- przym. kaleki
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- ukr. калі́ка (kalika) ‘żebrak wędrowny’[1] < tur.
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) disabled person, cripple; (2.1) disabled woman, cripple
- białoruski: (1.1) калека m; (2.1) калека ż
- duński: (1.1) krøbling w, invalid w
- esperanto: (1.1) handikapulo, kriplulo
- kazachski: (1.1) мүгедек
- litewski: (1.1) luošys m
- niemiecki: (1.1) Behinderter m, Krüppel m; (2.1) Behinderte ż
- norweski (bokmål): (1.1) krøpling m, invalid m
- norweski (nynorsk): (1.1) krøpling m, invalid m
- rosyjski: (1.1) калека m; (2.1) калека ż
- ukraiński: (1.1) каліка m; (2.1) каліка ż
- wilamowski: (1.1) kryppuł m, krypuł m, kalika m
- włoski: (1.1) storpio m
- źródła:
- 1 2
Hasło „kaleka” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.