bawół (język polski)
bawoły (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈbavuw], AS: [bavuu̯]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (1.1) zool. duże azjatyckie i afrykańskie ssaki podobne do bydła; zob. też bawoły w Wikipedii
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (2.1) przen. pot. o człowieku ociężałym
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik bawół bawoły dopełniacz bawołu / pot. bawoła bawołów celownik bawołowi bawołom biernik bawołu / pot. bawoła bawoły narzędnik bawołem bawołami miejscownik bawole bawołach wołacz bawole bawoły - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik bawół bawoły dopełniacz bawoła bawołów celownik bawołowi bawołom biernik bawoła bawołów narzędnik bawołem bawołami miejscownik bawole bawołach wołacz bawole bawoły - przykłady:
- (1.1) W miejscach, gdzie trawy nie wybujały jeszcze zbyt wysoko, nawet gołym okiem można było zobaczyć całe stada antylop i zebr lub gromady słoni i bawołów[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bawolątko n
- forma żeńska bawolica ż
- przym. bawoli
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac.[2]
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ssaki
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) buffalo
- arabski: (1.1) جاموس
- baskijski: (1.1) bufalo
- białoruski: (1.1) буйвал m
- bułgarski: (1.1) бивол m
- esperanto: (1.1) bubalo
- hiszpański: (1.1) búfalo m
- niemiecki: (1.1) Büffel m
- rosyjski: (1.1) буйвол m
- sanskryt: (1.1) रजस्वल
- słowacki: (1.1) byvol m
- suahili: (1.1) nyati
- szwedzki: (1.1) buffel w
- tajski: (1.1) กระบือ
- ukraiński: (1.1) буйвол m
- węgierski: (1.1) bivaly
- źródła:
- ↑ H. Sienkiewicz: W pustyni i w puszczy
- ↑ Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 137.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.