popapraniec (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) posp. pogard. osoba, której nic się nie udaje w życiu[1]
- (1.2) posp. pogardliwie o mężczyźnie
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik popapraniec popaprańcy dopełniacz popaprańca popaprańców celownik popaprańcowi popaprańcom biernik popaprańca popaprańców narzędnik popaprańcem popaprańcami miejscownik popaprańcu popaprańcach wołacz popaprańcu / popaprańcze popaprańcy depr. M. i W. lm: (te) popaprańce - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) pot. niedojda, niedorajda, nieudacznik, ciamajda, cielę, ofiara losu, oferma, patafian, safanduła, sierota, trąba, trąba jerychońska; wulg. pierdoła, pipa
- (1.2) posp. zafajdaniec; wulg. zasraniec, pierdolec, pierdoła, pipa
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. popaprać
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „popapraniec” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.