dudy (język polski)
dudy (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈdudɨ], AS: [dudy]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
- (1.1) muz. ludowy instrument muzyczny z grupy aerofonów stroikowych; zob. też dudy w Wikipedii
- (1.2) pot. podroby, wnętrzności zwierząt (płuco, serce i wątroba)
- (1.3) gw. (Poznań)[1] płuca (zarówno zwierzęce jak i ludzkie)
- (1.4) gw. (Bukowina) mankiety koszuli[2]
- odmiana:
- (1) blp (patrz uwagi)
przypadek liczba mnoga mianownik dudy dopełniacz dud celownik dudom biernik dudy narzędnik dudami miejscownik dudach wołacz dudy - przykłady:
- (1.1) Ten Szkot gra na dudach.
- (1.1) Mój tata grał na dudach; pięknie grywał pijany, • Ale kiedy na trzeźwo, okropnie rzępolił (…)[3]
- (1.2) Wątróbka była tania, lub tzw. dudy — śledziona, płuca, kawałek serca itd.[4].
- (1.3) Coś mu tak w tych dudach rzęziało[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) grać na dudach
- synonimy:
- (1.1) reg. kozioł, gajdy, koza, niepoprawnie kobza
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dudziarz, przest. dudarz; zdrobn. dudki
- przym. dudziarski
- czas. dudzić
- związki frazeologiczne:
- (1.1) dudy w miech • kto ma brzuch zbyt chudy, temu grają dudy
- (1.2) barszcz na dudach albo dudkach
- etymologia:
- (1.4) por. ukr. дуди[2], huculskie dudy[2]
- uwagi:
- (1.1) słownik Szymczaka[5] podaje formę lp: duda
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Instrumenty muzyczne
- tłumaczenia:
- (1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: płuco
- angielski: (1.1) bagpipe
- arabski: (1.1) مزمار القربة
- esperanto: (1.1) sakŝalmo
- francuski: (1.1) cornemuse ż
- źródła:
- 1 2
Hasło „dudy” w: Słownik gwary miejskiej Poznania, red. Monika Gruchmanowa i Bogdan Walczak, Wydawnictwo Naukowe PWN. - 1 2 3 Zbigniew Greń, Helena Krasowska, Słownik górali polskich na Bukowinie, SOW, Warszawa 2008, s. 65; dostęp: 27 października 2018.
- ↑ J. Słowacki: Balladyna
- ↑ Hasło „dudy” w: Danuta Bieńkowska, Marek Cybulski, Elżbieta Umińska-Tytoń, Słownik dwudziestowiecznej Łodzi, WUŁ, Łódź 2007, ISBN 978-83-75-25095-4, s. 192.
- ↑ Hasło „duda” w: Słownik języka polskiego, red. Mieczysław Szymczak, t. I, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1992, ISBN 83-01-10902-5, s. 466.
dudy (język czeski)
dudy (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, liczba mnoga
- (1.1) muz. dudy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba mnoga mianownik dudy dopełniacz dud celownik dudám biernik dudy wołacz dudy miejscownik dudách narzędnik dudami - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dudák m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.