rzęzić (język polski)

wymowa:
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. zarzęzić)

(1.1) wydawać charakterystyczny dźwięk podczas oddychania wskutek choroby dróg oddechowych
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) A ten naprzeciwko z rakiem tchawicy prycha i rzęzi jak stara lokomobila[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) rzężeć
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. rząch m, rzęch m, rzężenie n
czas. rzężeć ndk., wyrzęzić dk., zarzęzić dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
st.pol. rzęzić < prasł. *ręžatimieć szeroko otwarte usta
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Andrzej Bobkowski, Szkice piórkiem: Francja 1940-1944, 1957, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.