prychać (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈprɨxaʨ̑], AS: [pryχać]
znaczenia:

czasownik

(1.1) gwałtownie wydmuchiwać powietrze (wargami lub nozdrzami), wydając specyficzny odgłos
(1.2) mówić opryskliwie
odmiana:
(1.1-2) koniugacja I
przykłady:
(1.2) - Tyle, ile potrzeba - prycha, gdy słyszy niemądre (jego zdaniem) pytania[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) parskać
(1.2) burczeć, odburkiwać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. prychanie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Krzysztof Burnetko, Witold Bereś, Marek Edelman. Życie. Po prostu, 2008, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.