czwartak (język polski)
- wymowa:
- , IPA: [ˈʧ̑fartak], AS: [čfartak], zjawiska fonetyczne: post. utr. dźw.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) hist. żołnierz czwartego pułku piechoty Królestwa Polskiego biorącego udział w walce o Arsenał w czasie powstania listopadowego; zob. też 4 Pułk Piechoty Liniowej (Królestwo Kongresowe) w Wikipedii
- (1.2) pot. hist. żołnierz oddziału szturmowego Gwardii Ludowej, a następnie Armiii Ludowej, noszącego imię Czwartaków (1.1)[1]; zob. też Batalion im. Czwartaków w Wikipedii
- (1.3) środ. uczn. uczeń czwartej klasy, zwłaszcza szkoły podstawowej, rzadziej szkoły średniej[1]
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (2.1) pot. czwarte piętro
- (2.2) daw. kwartnik (moneta)
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik czwartak czwartacy dopełniacz czwartaka czwartaków celownik czwartakowi czwartakom biernik czwartaka czwartaków narzędnik czwartakiem czwartakami miejscownik czwartaku czwartakach wołacz czwartaku czwartacy depr. M. i W. lm: (te) czwartaki - (2.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik czwartak czwartaki dopełniacz czwartaka czwartaków celownik czwartakowi czwartakom biernik czwartak czwartaki narzędnik czwartakiem czwartakami miejscownik czwartaku czwartakach wołacz czwartaku czwartaki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. cztery n, czwartek mrz, czwórka ż
- przym. czwarty, czwórkowy
- licz. cztery, czworo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. czwarty + -ak
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.