cudzołóstwo (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌʦ̑uʣ̑ɔˈwustfɔ], AS: [cuʒou̯ustfo], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) rel. stosunek płciowy z cudzą żoną lub mężem[1]; zob. też cudzołóstwo w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik cudzołóstwo cudzołóstwa dopełniacz cudzołóstwa cudzołóstw celownik cudzołóstwu cudzołóstwom biernik cudzołóstwo cudzołóstwa narzędnik cudzołóstwem cudzołóstwami miejscownik cudzołóstwie cudzołóstwach wołacz cudzołóstwo cudzołóstwa - przykłady:
- (1.1) 25 kwietnia 2005 r. w Afganistanie 25-letnia Amina została publicznie ukamienowana za cudzołóstwo.
- (1.1) Chrystus uznaje bowiem za cudzołóstwo nie tylko obcowanie cielesne z żoną bliźniego, ale również z osobą rozwiedzioną[2].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) zdrada małżeńska; pot. przyprawianie rogów, skok w bok[3], daw. adulterium
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) niewierność
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. cudzołożnik m, cudzołożnica ż, cudzołożenie n
- czas. cudzołożyć ndk.
- przym. cudzołożny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) adultery
- arabski: (1.1) سفاح
- baskijski: (1.1) adulterio
- białoruski: (1.1) пралюбадзейства n, адзюльтэр m
- duński: (1.1) utroskab w
- esperanto: (1.1) adulto, rzad. adultaĵo
- francuski: (1.1) adultère m
- hiszpański: (1.1) adulterio m
- kataloński: (1.1) adulteri m
- niemiecki: (1.1) Ehebruch m
- nowogrecki: (1.1) μοιχεία ż
- rosyjski: (1.1) прелюбодеяние n, чужеложество n
- ukraiński: (1.1) адюльтер m
- węgierski: (1.1) házasságtörés
- włoski: (1.1) adulterio m
- źródła:
- ↑ Hasło „cudzołóstwo” w: SJP.pl.
- ↑ Cudzołóstwo
- ↑ synonimy.ux.pl.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.