skok w bok (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈskɔɡ ˈv‿bɔk], AS: [skog v‿bok], zjawiska fonetyczne: udźw. międzywyr.• przyim. nie tw. syl.

​ ​

znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) pot. zdrada małżeńska, rzadziej zdrada stałego partnera, partnerki^[1]

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	skok w bok	skoki w bok
dopełniacz	skoku w bok	skoków w bok
celownik	skokowi w bok	skokom w bok
biernik	skok w bok	skoki w bok
narzędnik	skokiem w bok	skokami w bok
miejscownik	skoku w bok	skokach w bok
wołacz	skoku w bok	skoki w bok

przykłady:

(1.1) Nadal nie potrafiłam mu wybaczyć tamtego skoku w bok z czarnowłosą dziewczyną^[2].

(1.1) Wyjazd służbowy jest dla 60 proc. pracujących mężczyzn i połowy kobiet najważniejszym wytłumaczeniem skoku w bok^[3].

składnia:

kolokacje:

(1.1) ochota na skok w bok • zrobić skok w bok • skutki skoku w bok

synonimy:

(1.1) rel. cudzołóstwo; pot. przyprawienie rogów

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: Indeks: Polski - Związki frazeologiczne

tłumaczenia:

• niemiecki: Seitensprung m
• szwedzki: (1.1) vänsterprassel n, snedsprång n, otrohet w

źródła: