cherubin (język polski)

cherubiny (1.1) wyrzucają prarodziców
cherubin (1.2)
cherubiny (1.3)
wymowa:
IPA: [xɛˈrubʲĩn], AS: [χerubʹĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy

(1.1) rel. bibl. w tradycji judeochrześcijańskiej potężne anioły, często w bezpośredniej bliskości Boga; zob. też cherub w Wikipedii
(1.2) rel. w religiach starożytnych na wpół ludzka, na wpół zwierzęca istota strzegąca miejsc kultu[1]
(1.3) pot. niepoprawnie: barokowy motyw dekoracyjny w postaci małego aniołka; zob. też putto w Wikipedii
(1.4) pot. o młodzieńcu z delikatną urodą
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
(1.1) Wejścia do ogrodu Eden strzegą cherubinowie.
(1.2) Głównego wejścia na teren świątyni strzegą dwa kamienne cherubiny.
(1.3) Barokowi architekci upstrzyli całe prezbiterium grubawymi cherubinami.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) cherub
(1.3) putto
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) duch
(1.2) stwór
(1.4) młodzieniec
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Cherubin m, cherub m; zdrobn. cherubinek m, cherubinowość ż
przym. cherubinowy, cherubowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. cherub < gr. χερούβ < hebr. כרוב (kerūb), lm hebr. כרבים (kerūbim)[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ sjp.pwn.pl
  2. ↑ Hasło „cherubin” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.

cherubin (interlingua)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) rel. bibl. cherubin
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) cherub
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. cherub
przym. cherubic, cherubinic
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.