aniołek (język polski)

aniołek (1.2)
aniołki (2.1)
wymowa:
IPA: [ãˈɲɔwɛk], AS: [ãńou̯ek], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) zdrobn. od: anioł
(1.2) mała figurka, rzeźba z wyobrażeniem anioła

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) pieszczotliwie o dziecku, szczególnie małym lub grzecznym
(2.2) środ. uczn. osoba z kręconymi włosami[1]
(2.3) środ. uczn. policjant[1]
(2.4) eufem. zmarłe dziecko (lub jego dusza)
odmiana:
(1.1-2)
(2.1-3)
przykłady:
(1.2) Artysta zasłonił aniołkowi przyrodzenie popielatym obłoczkiem.
(2.1) Ten nasz aniołek zdrów także, tylko się martwi, bo jej pan major powiedział, że pan Adolf pewnie dziś urlopu nie dostanie i spojrzał z ukosa na mnie, a ja okrutnego spiekłem raka[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) diabełek
(1.2) diabełek
(2.1) diabełek
(2.3) glina, gliniarz
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. anioł m, anielica ż, Anioł mos
zdrobn. aniołeczek m
czas. aniołować, rozanielić się
przym. anielski, anieli, aniołkowaty, aniołkowy, aniołowy
przysł. anielsko
związki frazeologiczne:
powiększyć grono aniołków
etymologia:
(1.1) pol. anioł + -ek
(1.2, 2.1) od (1.1)
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: anioł
źródła:
  1. 1 2 Małgorzata Kasperczak, Monika Rzeszutek, Joanna Smól, Halina Zgółkowa, Nowy słownik gwary uczniowskiej, red. Halina Zgółkowa, Wydawnictwo EUROPA, Wrocław 2004, ISBN 83-88962-71-X, s. 18.
  2. Ignacy A. Komorowski, Wspomnienia podchorazego z czasow W. Ks. Konstantego, 1900, str. 102
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.