przyrodzenie (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌpʃɨrɔˈʣ̑ɛ̃ɲɛ], AS: [pšyroʒẽńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• -ni…• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) pot. zewnętrzne narządy płciowe człowieka
- (1.2) st.pol. natura
- (1.3) st.pol. istota czegoś, właściwość
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik przyrodzenie przyrodzenia dopełniacz przyrodzenia przyrodzeń celownik przyrodzeniu przyrodzeniom biernik przyrodzenie przyrodzenia narzędnik przyrodzeniem przyrodzeniami miejscownik przyrodzeniu przyrodzeniach wołacz przyrodzenie przyrodzenia - przykłady:
- (1.1) Artysta zasłonił aniołkowi przyrodzenie popielatym obłoczkiem.
- (1.2) Przyrodzeniem władnie zrodzony Król chwały, / Króluje, panuje i wszystkie zakały / Ze świata precz znosi[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) genitalia
- (1.2) stworzenie
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. rodzenie n, przyroda ż, przyrodzoność ż
- czas. przyrodzić dk.
- przym. przyrodzony, przyrodni
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. przyrodzić + -enie
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: genitalia
- (1.2) zobacz listę tłumaczeń w hasłach: natura, stworzenie
- źródła:
- ↑ Posyła do Panny nie lada Anioła (kościelna pieśń adwentowa)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.