Eden (język polski)

Eden (1.1)
wymowa:
IPA: [ˈɛdɛ̃n], AS: [edẽn], zjawiska fonetyczne: nazal.
​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) bibl. raj, ogród rajski[1]; zob. też Eden (raj) w Wikipedii
(1.2) geogr. toponim, nazwa szeregu miast i miejscowości na świecie
(1.3) geogr. nazwa kilku rzek na świecie
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Mieszkałeś w Edenie, ogrodzie Bożym; / okrywały cię wszelkiego rodzaju szlachetne kamienie: / rubin, topaz, diament, / tarszisz, onyks, beryl, / szafir, karbunkuł, szmaragd, / a ze złota wykonano okrętki / i oprawy na tobie, przygotowane w dniu twego stworzenia[2].
(1.2) Przenosimy się z Edenu do San Francisco.
składnia:
kolokacje:
(1.1) opuścić / zasadzić Eden • mieszkać w Edenie
(1.2) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Edenie • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Edenu • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Edenu • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Edenu • mieszkaniec / mieszkanka Edenu • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Edenie • pochodzić z Edenu • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Edenu
synonimy:
(1.1) raj
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. eden mrz
przym. edeński
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. Eden < gr. < hebr. עדן
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) Eden
  • esperanto: (1.1) Edeno
  • hebrajski: (1.1) עדן
  • hiszpański: (1.1) Edén m
  • łaciński: (1.1) Eden
  • nowogrecki: (1.1) Εδέμ ż
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Eden” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. ↑ Księga Ezechiela 28,13.

Eden (język angielski)

Eden (1.1)
wymowa:
​
znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) bibl. Eden, rajski ogród
(1.2) imię żeńskie
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. Eden < gr. < hebr. עדן
uwagi:
źródła:

Eden (język łaciński)

Eden (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna

(1.1) bibl. Eden, rajski ogród
(1.2) geogr. równina nad Eufratem[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. < hebr. עדן
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 215.

Eden (język słowacki)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny, nazwa własna

(1.1) bibl. Eden[1]

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(2.1) książk. eden (raj, miejsce szczęśliwości)[1]
odmiana:
(1.1)
(2.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(2.1) war. eden; raj
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. edenský
rzecz. eden m
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 Hasło „Eden” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.