stwór (język polski)
- wymowa:
- IPA: [stfur], AS: [stfur], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (1.1) dziwna, często odrażająca istota
- (1.2) gw. (Poznań)[1] stworzenie
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik stwór stwory dopełniacz stwora stworów celownik stworowi stworom biernik stwora stwory narzędnik stworem stworami miejscownik stworze stworach wołacz stworze stwory - przykłady:
- (1.1) Oto, ani mniej, ani więcej, tylko stwór najniebezpieczniejszy i najszkodliwszy na ziemi, który się zwie: bazyliszek.[2]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) potwór, poczwara, stwora
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. stwórca mos, stwórczyni ż, stworzyciel m, stworzycielka ż, stwarzanie n, stworzenie n
- zdrobn. stworek m
- czas. stwarzać ndk., stworzyć dk.
- przym. stwórczy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „stwór” w: Słownik gwary miejskiej Poznania, red. Monika Gruchmanowa i Bogdan Walczak, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ A. Oppman: Bazyliszek
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.