burzliwy (język polski)

wymowa:

IPA: [buʒˈlʲivɨ], AS: [bužlʹivy], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) charakteryzujący się burzami atmosferycznymi^[1]

(1.2) przen. pełen niepokoju i niezwykłych wydarzeń^[1]

(1.3) wzburzony, zdolny do gwałtownych reakcji^[1]

(1.4) o gwałtownym przebiegu^[1]

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	burzliwy		burzliwa	burzliwe	burzliwi	burzliwe
dopełniacz	burzliwego		burzliwej	burzliwego	burzliwych
celownik	burzliwemu		burzliwej	burzliwemu	burzliwym
biernik	burzliwego	burzliwy	burzliwą	burzliwe	burzliwych	burzliwe
narzędnik	burzliwym		burzliwą	burzliwym	burzliwymi
miejscownik	burzliwym		burzliwej	burzliwym	burzliwych
wołacz	burzliwy		burzliwa	burzliwe	burzliwi	burzliwe
stopień wyższy burzliwszy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik burzliwszy burzliwsza burzliwsze burzliwsi burzliwsze dopełniacz burzliwszego burzliwszej burzliwszego burzliwszych celownik burzliwszemu burzliwszej burzliwszemu burzliwszym biernik burzliwszego burzliwszy burzliwszą burzliwsze burzliwszych burzliwsze narzędnik burzliwszym burzliwszą burzliwszym burzliwszymi miejscownik burzliwszym burzliwszej burzliwszym burzliwszych wołacz burzliwszy burzliwsza burzliwsze burzliwsi burzliwsze
stopień najwyższy najburzliwszy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik najburzliwszy najburzliwsza najburzliwsze najburzliwsi najburzliwsze dopełniacz najburzliwszego najburzliwszej najburzliwszego najburzliwszych celownik najburzliwszemu najburzliwszej najburzliwszemu najburzliwszym biernik najburzliwszego najburzliwszy najburzliwszą najburzliwsze najburzliwszych najburzliwsze narzędnik najburzliwszym najburzliwszą najburzliwszym najburzliwszymi miejscownik najburzliwszym najburzliwszej najburzliwszym najburzliwszych wołacz najburzliwszy najburzliwsza najburzliwsze najburzliwsi najburzliwsze

przykłady:

(1.1) Nie wypłynęliśmy w morze, bo pogoda była zbyt burzliwa.

(1.2) Żyjemy w burzliwych czasach, nawet kolega może być wrogiem.

(1.2) Zdiagnozowano u niej stwardnienie rozsiane. Po długiej rozmowie z Becky nie mogłem powstrzymać się od wniosku, że jej choroba była po części powiązana z jej emocjonalnie burzliwym życiem^[2].

(1.3) Był on burzliwym człowiekiem, wściekał się o cokolwiek.

(1.4) Narady były bardzo burzliwe.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) gwałtowny, intensywny, obfity, rzęsisty

(1.2) pamiętny, pełen wydarzeń

(1.3) gorący, gwałtowny, namiętny, nieopanowany, pot. wybuchowy

(1.4) gwałtowny, rozgorączkowany, zaciekły, zażarty

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. burzliwość ż, burza ż, burzowiec mrz

przym. burzowy

przysł. burzliwie

związki frazeologiczne:

gdy styczeń burzliwy z śniegami, lato burzliwe z deszczami

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) stormy; (1.2) eventful, turbulent; (1.3) fiery; (1.4) stormy
• białoruski: (1.1) бурны, навальнічны; (1.2) бурны
• hiszpański: (1.1) tempestuoso, tormentoso; (1.2) agitado, alborotado, tenso; (1.3) impulsivo, turbulento, violento; (1.4) agitado, violento, alterado, convulso
• kataloński: (1.1) brau
• niemiecki: (1.1) stürmisch; (1.2) stürmisch, bewegt; (1.3) feurig, podn. ungestum; (1.4) turbulent, lebhaft, stürmisch
• rosyjski: (1.2) мятежный
• słowacki: (1.1) búrlivý; (1.2) búrlivý; (1.3) búrlivý
• ukraiński: (1.1) буремний; (1.2) буремний, бурний

źródła: