feurig

feurig (język niemiecki)

przymiotnik

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der feurige ein feuriger feuriger	die feurige eine feurige feurige	das feurige ein feuriges feuriges	die feurigen feurigen feurige
Gen.	słaba mieszana mocna	des feurigen eines feurigen feurigen	der feurigen einer feurigen feuriger	des feurigen eines feurigen feurigen	der feurigen feurigen feuriger
Dat.	słaba mieszana mocna	dem feurigen einem feurigen feurigem	der feurigen einer feurigen feuriger	dem feurigen einem feurigen feurigem	den feurigen feurigen feurigen
Akk.	słaba mieszana mocna	den feurigen einen feurigen feurigen	die feurige eine feurige feurige	das feurige ein feuriges feuriges	die feurigen feurigen feurige

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Feuer n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.