płomienny (język polski)

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) palący się płomieniem[1]
(1.2) mający kolor płomienia
(1.3) książk. oddający się czemuś z wielkim zapałem, przejęciem[2]
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.3) płomienny mówca / orator
synonimy:
(1.2) płomienisty, ognisty, jaskrawoczerwony, jaskrawopomarańczowy
(1.3) gorący, gorliwy, nałogowy, namiętny, urodzony, zagorzały, zapalony, żarliwy
antonimy:
hiperonimy:
(1.2) czerwony
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. płomień m, płomyczek m, płomyk m, płomienisko n, płomienność ż
przym. płomienisty
przysł. płomiennie, płomieniście
czas. płonąć
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „płomienny” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.