łopotanie (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) książk. wytwarzanie charakterystycznego dźwięku poprzez szybkie poruszanie przedmiotem

(1.2) książk. wytwarzanie charakterystycznego dźwięku będąc szybko poruszanym

(1.3) książk. poruszanie skrzydłami w górę i w dół

(1.4) książk. mocne bicie serca pod wpływem emocji

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	łopotanie	łopotania
dopełniacz	łopotania	łopotań
celownik	łopotaniu	łopotaniom
biernik	łopotanie	łopotania
narzędnik	łopotaniem	łopotaniami
miejscownik	łopotaniu	łopotaniach
wołacz	łopotanie	łopotania

przykłady:

(1.2) Woda na Bajkale była jak szyba, cisza panowała uroczysta i słychać było tylko łopotanie kół nabierających wodę, a za statkiem widniał długi i głęboki gościniec i dwie groble z wodą spienioną — to droga, którędy przechodził statek^[1].

(1.3) Dzień był zimny, wilgotny, ale jasny; powietrze roiło się od kawek, które zamieszkiwały dachy i szczyty baszt, a które spłoszone niezwykłym ruchem, kołowały z wielkiem łopotaniem skrzydeł nad zamkiem^[2].

składnia:

(1.1) łopotanie + D.

(1.2) łopotanie + D.

(1.3) łopotanie + D. • łopotanie + N.

(1.4) łopotanie + D.

kolokacje:

(1.1) łopotanie wiatru

(1.2) łopotanie chorągwi / flagi / okiennicy • łopotanie na wietrze

(1.3) łopotanie skrzydeł • łopotanie skrzydłami

(1.4) łopotanie serca

synonimy:

(1.1) łopot

(1.2) łopot

(1.3) łopot

antonimy:

(1.1) niełopotanie

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. łopot mrz, załopotanie n

czas. łopotać ndk., załopotać dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. łopotać + -anie

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: