Samodzielne bataliony ochrony pogranicza – samodzielne pododdziały Wojsk Ochrony Pogranicza w latach 1948–1950.

Formowanie samodzielnych batalionów

Rozkaz ministra obrony narodowej nr 055/Org. z 20 marca 1948 r. wprowadzał dalszą modernizację w strukturze organizacyjnej WOP. Zmieniał on nazewnictwo oddziałów i pododdziałów WOP oraz dostosował etaty do zmienionych warunków służby. W związku z tym, w okresie do 1 maja 1948 r. na bazie komend odcinków WOP utworzono samodzielne bataliony ochrony pogranicza[1]. Bataliony podlegały nowo utworzonym brygadom ochrony pogranicza[2].

Struktura organizacyjna batalionu

Struktura organizacyjna na dzień 31 grudnia 1948[3]

  • dowództwo batalionu
  • sztab
  • sekcja polityczno-wychowawcza
  • pion ochrony sztabu
  • sztab batalionu
  • referat VII
  • kwatermistrzostwo
  • pluton transportowy
  • pluton łączności
  • ambulatorium sanitarne
  • ambulatorium weterynaryjne
  • strażnice (liczba zmienna)

Wykaz batalionów w 1948

W latach 1948–1950 funkcjonował również 41 samodzielny batalion WOP, podległy bezpośrednio Głównemu Inspektoratowi Ochrony Pogranicza, a od 1.01.1950 Dowództwu WOP.

Przypisy

  1. ↑ Dominiczak 1985 ↓, s. 65.
  2. ↑ Jackiewicz 1998 ↓.
  3. ↑ Prochwicz 2011 ↓, s. 174–175 → na podstawie CAW, SG-Zarząd VI,322, Etaty WOP.

Bibliografia

  • Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945-1985. Warszawa: Wojskowa Drukarnia w Łodzi, 1985.
  • Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza: (1945-1991): krótki informator historyczny. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1998. ISBN 83-909304-3-9.
  • Jerzy Prochwicz: Wojska Ochrony Pogranicza 1945-1965. Piotrków Trybunalski: Naukowe Wydawnictwo Piotrkowskie, 2011. ISBN 978-83-7726-027-2.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.