zrzucać (język polski)

samolot zrzuca (1.1) skrzynie
wymowa:
IPA: [ˈzʒuʦ̑aʨ̑], AS: [zžucać]
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) spychać coś z jakiejś wysokości; sprawić, że coś spada skądś
(1.2) pot. energicznie zdejmować z siebie ubranie
(1.3) pot. stawać się szczuplejszym, tracić na wadze
(1.4) karc. dokładać do bitki kartę w nieatutowym kolorze innym niż kolor wyłożony przez osobę, która zaczęła bitkę (dokładać się do bitki, której się nie bierze)
(1.5) techn. pozbywać się dużej ilości cieczy, wypuszczać

czasownik zwrotny zrzucać się

(2.1) pot. robić składkę na coś
(2.2) karc. dokładać najmniej potrzebną kartę do bitki, której się nie bierze
odmiana:
(1) koniugacja I
(2) koniugacja I
przykłady:
(1.2) Wyszedłem na szczyt góry, zrzuciłem z siebie plecak i padłem ze zmęczenia na ziemię.
(1.3) Żeby przygotować formę do startu w maratonie muszę zrzucić parę kilogramów. W tej chwili ważę zdecydowanie za dużo.
(1.5) Woda jest zrzucana ze zbiornika retencyjnego, by przyjąć falę powodziową.
składnia:
(1.1-5) zrzucać + B.
(2.1) zrzucać się na + B.
(2.2) zrzucać się z + D.
kolokacje:
(1.1) zrzucać liście • zrzucać poroże
synonimy:
(1.1) strącić, pot. zwalić
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zrzucanie n, zrzut
czas. rzucać, zrzucić
związki frazeologiczne:
zrzucić maskę
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.