zabójca (język polski)
- wymowa:
- IPA: [zaˈbujʦ̑a], AS: [zabui ̯ca]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) ktoś, kto zabił lub zabija
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik zabójca zabójcy dopełniacz zabójcy zabójców celownik zabójcy zabójcom biernik zabójcę zabójców narzędnik zabójcą zabójcami miejscownik zabójcy zabójcach wołacz zabójco zabójcy - przykłady:
- (1.1) Zabójca został skazany na dożywocie za brutalny mord na staruszce.
- składnia:
- (1.1) zabójca + D.
- kolokacje:
- (1.1) płatny / seryjny / sadystyczny / okrutny zabójca • zabójca na zlecenie
- synonimy:
- (1.1) morderca; przest. rezun; daw. mężobójca
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) zbrodniarz, przestępca
- hiponimy:
- (1.1) bratobójca, carobójca, królobójca, ludobójca, dzieciobójca, matkobójca, ojcobójca, synobójca, żonobójca, skrytobójca, dusiciel, truciciel, kiler / killer, siepacz, wampir
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. zabójstwo n, zabijanie n, zabicie n, zabijaka m
- forma żeńska zabójczyni ż, zbójczyni ż
- czas. zabić dk., zabijać ndk.
- przym. zabójczy
- przysł. zabójczo
- ims. zabity
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. zabójczy + -a
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) killer, assassinator, assassin
- arabski: (1.1) قتال, قاتل, سفاح
- baskijski: (1.1) hiltzaile, eraile
- białoruski: (1.1) забойца m
- czeski: (1.1) vrah
- esperanto: (1.1) mortiginto, murdinto
- francuski: (1.1) tueur m
- interlingua: (1.1) assassinator
- kazachski: (1.1) өлтіруші
- kurmandżi: (1.1) kujer
- litewski: (1.1) žudikas m
- niemiecki: (1.1) Killer m
- rosyjski: (1.1) убийца
- ukraiński: (1.1) убивець m, вбивець m, убивця m
- włoski: (1.1) assassino m, omicida m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.