ludobójca (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) osoba odpowiedzialna za masowe mordowanie ludzi
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ludobójca ludobójcy dopełniacz ludobójcy ludobójców celownik ludobójcy ludobójcom biernik ludobójcę ludobójców narzędnik ludobójcą ludobójcami miejscownik ludobójcy ludobójcach wołacz ludobójco ludobójcy depr. M. i W. lm: (te) ludobójce[1] - przykłady:
- (1.1) Komunistyczni ludobójcy nigdy nie zostali osądzeni.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ludobójczość ż, ludobójstwo n
- forma żeńska ludobójczyni ż
- przym. ludobójczy
- przysł. ludobójczo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. ludobójczy + -a
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) genocidist
- hiszpański: (1.1) genocida m
- ukraiński: (1.1) геноци́дник m
- źródła:
- ↑
Hasło „ludobójca” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.