rezun (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈrɛzũn], AS: [rezũn], zjawiska fonetyczne: nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) przest. człowiek, który dokonuje napadów i zabójstw; zob. też rezun w Wikipedii
- (1.2) pejor. Ukrainiec (zazwyczaj w kontekście rzezi wołyńskiej i czystki etnicznej w Małopolsce Wschodniej)
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik rezun rezuni
rezunowie[1]dopełniacz rezuna rezunów celownik rezunowi rezunom biernik rezuna rezunów narzędnik rezunem rezunami miejscownik rezunie rezunach wołacz rezunie rezuni
rezunowiedepr. M. i W. lm: (te) rezuny - przykłady:
- (1.1) Rezun cały skrwawiony, stał nad ofiarą.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) morderca, zabójca, siepacz
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) ukr. різун[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- ukraiński: (1.1) різун (rzeźnik)
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.