zabijaka (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) mężczyzna skłonny do wszczynania bójek i awantur

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	zabijaka	zabijacy
dopełniacz	zabijaki	zabijaków
celownik	zabijace	zabijakom
biernik	zabijakę	zabijaków
narzędnik	zabijaką	zabijakami
miejscownik	zabijace	zabijakach
wołacz	zabijako	zabijacy
depr. M. i W. lm: (te) zabijaki

przykłady:

(1.1) Byli to straszni zabijacy, niepospolicie wyćwiczeni w rzemiośle mordowania, i niejednego z naszych położyli trupem, zanim sami nie ulegli liczebnej przemocy i nie poszli do diabła^[1].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zabójczyni ż, zabójca mos, zabijak mos, zabój m, zabójczość ż, zabicie n, zabijanie n, zabójstwo n

czas. zabić dk., zabijać ndk.

przym. zabijacki, zabójczy

przysł. na zabój, zabójczo, zabój

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. zabijać + -ka

źródłosłów dla ros. забия́ка

uwagi:

tłumaczenia:

• francuski: (1.1) brute ż, voyou m
• hiszpański: (1.1) matón m, espadachín m
• rosyjski: (1.1) забия́ка m/ż

źródła: