wampir (język polski)

wampir (2.1)
wymowa:
IPA: [ˈvãmpʲir], AS: [vãmpʹir], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) mit. fant. upiór wysysający krew z żyjących; zob. też wampir w Wikipedii
(1.2) przen. zabójca na tle seksualnym
(1.3) przen. osoba żerująca na uczuciach, pieniądzach itd. innych osób

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(2.1) zool. gatunek nietoperza żywiącego się krwią ssaków; zob. też wampiry w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
(2.1)
przykłady:
(1.1) Wampir powoli sączył krew ze srebrnej czaszy.
(1.2) Wampir z Koluszek wpadł w końcu w sidła policji.
(2.1) Zoo zakupiło czternaście wampirów.
składnia:
kolokacje:
(1.3) wampir emocjonalny / energetyczny
synonimy:
(1.1) upiór, zmora, nosferatu, krwiopijca
(1.3) pijawka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wampirzyca ż, wampiryzm m, wampirek m, wampirzysko n
przym. wampirzy, wampiryczny, wampirski
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(2.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ssaki
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.