bratobójca (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) książk. zabójca brata[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik bratobójca bratobójcy dopełniacz bratobójcy bratobójców celownik bratobójcy bratobójcom biernik bratobójcę bratobójców narzędnik bratobójcą bratobójcami miejscownik bratobójcy bratobójcach wołacz bratobójco bratobójcy - przykłady:
- (1.1) Bóg jednak nie ukarał zbrodniarza. Dlaczego ulitował się nad bratobójcą[2]?
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) zabójca
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bratobójstwo n
- forma żeńska bratobójczyni ż
- przym. bratobójczy
- przysł. bratobójczo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. brat + -o- + -bójca
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) братазабойца m, братагубец m
- bułgarski: (1.1) братоубиец m
- hiszpański: (1.1) fratricida m
- niemiecki: (1.1) Brudermörder m
- nowogrecki: (1.1) αδελφοκτόνος m, αδερφοκτόνος m
- rosyjski: (1.1) братоубийца m
- słowacki: (1.1) bratovrah m
- ukraiński: (1.1) братовбивець m, братовбивця m
- źródła:
- ↑
Hasło „bratobójca” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ CKM, nr 5, Warszawa, 2001 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.