wujaszek (język polski)
- wymowa:
- IPA: [vuˈjaʃɛk], AS: [vui ̯ašek]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) pot. pieszcz. wuj
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wujaszek wujaszkowie dopełniacz wujaszka wujaszków celownik wujaszkowi wujaszkom biernik wujaszka wujaszków narzędnik wujaszkiem wujaszkami miejscownik wujaszku wujaszkach wołacz wujaszku wujaszkowie - przykłady:
- (1.1) Wujaszek zawsze przynosił cukierki i opowiadał ciekawe historie.
- (1.1) Poczciwy wujaszek, tak o wszystkim pamięta, tak się wszystkim zajmuje! (M. Bałucki: Dom otwarty)
- (1.1) Kochany wujaszek miał serduszko gorące… (A. Abrahamowicz: Jego zasady)
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) wujcio, wujek
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wujek m, wujcio m, wujko m, wuj m, wujo m, wujostwo m, wujowie mos, wujenka ż, wujanka ż, wujna ż, wujka ż, wujeneczka ż, wujeczny m, wujeczna ż
- przym. wujkowy, wujowski, wujowy, wujaszkowy, wujeczny
- związki frazeologiczne:
- dobry wujaszek • gdyby ciocia miała wąsy, toby był wujaszek
- etymologia:
- pol. wuj + -aszek[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Stanisław Szober, Gramatyka języka polskiego, PWN, Warszawa 1968, s. 122.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.