wujo (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) reg. zob. wuj[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wujo wujowie dopełniacz wuja wujów celownik wujowi wujom biernik wuja wujów narzędnik wujem wujami miejscownik wuju wujach wołacz wuju wujowie - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) wuj, wujek
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wujko m, wuj m, wujek m, wujcio m, wujostwo m, wujowie mos, wujaszek m, wujenka ż, wujka ż, wujanka ż, wujna ż, wujeneczka ż, wujeczny m, wujeczna ż
- przym. wujkowy, wujowski, wujowy, wujaszkowy, wujeczny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: wujek
- źródła:
- ↑ Hasło „wujo” w: Słownik języka polskiego, red. Witold Doroszewski, t. IX, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1958–1969, s. 1382.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.