wujka (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈvujka], AS: [vui ̯ka]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (2.1) D. B. lp zob. wujek
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wujka wujki dopełniacz wujki wujek celownik wujce wujkom biernik wujkę wujki narzędnik wujką wujkami miejscownik wujce wujkach wołacz wujko wujki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wujowie m/mos, wujek m, wujcio m, wujostwo mos, wujna ż, wujaszek m, wujanka ż, wuj m, zdrobn. wujeneczka
- rzecz. wujenka, wujanka, wujna, wujek, wujko, wuj, wujo, wujostwo, wujaszek, wujeczny, wujeczna
- przym. wujkowy, wujeczny, wujowski, wujaszkowy, wujeczna
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: wujenka
- źródła:
- ↑ Hasło „wujka” w: Słownik języka polskiego, red. Witold Doroszewski, t. VII, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1958–1969, s. 788.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.