wuj (język polski)
- wymowa:
- IPA: [vuj], AS: [vui ̯]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) zob. wujek
- (1.2) zob. stary wuj
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wuj wujowie dopełniacz wuja wujów celownik wujowi wujom biernik wuja wujów narzędnik wujem wujami miejscownik wuju wujach wołacz wuju wujowie - przykłady:
- (1.1) Rodzony brat matki jest wujem, żona jego wujenką czyli wujną, syn bratem, córka siostrą rodzono-wujeczną[1].
- (1.1) Dziwny człek jest pan Zagłoba, bo on mu wcale wujem ni krewnym nie był, a przecie inny by po synu tak nie desperował…[2].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) wujek, reg. wujo, gw. (Śląsk Cieszyński) ujec, gw. (Górny Śląsk) uja, ujek
- (1.2) przedwieć, wujeczny dziadek
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wujek m, wujko m, wujo m, wujostwo m, wujowie mos, wujaszek m, wujcio m, wujenka ż, wujanka ż, wujna ż, wujka ż, wujeneczka ż, wujeczny m, wujeczna ż
- przym. wujkowy, wujowski, wujowy, wujaszkowy, wujeczny, wujczony
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- prasł. *ujь → brat matki
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: wujek
- źródła:
- ↑ Z. Gloger: Encyklopedia staropolska
- ↑ H. Sienkiewicz: Potop
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.