przypał (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) młodz. slang. siara, coś głupiego
(1.2) młodz. slang. trudna, czasami przykra sytuacja
(1.3) rzad. przypalone drewno
(1.4) młodz. slang. zabranie przez policję
(1.5) młodz. sytuacja wytężonego działania stróżów prawa w okolicy

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) rzad. pot. slang. osoba niedyskretna
(2.2) młodz. slang. ktoś głupi
odmiana:
(1.1-5)
przykłady:
(1.1) Ja ale odwaliłeś przypał!
(1.2) Bardzo mi przykro, że spotkał cię ten przypał.
(1.3) Ile na to ognisko zużyło się przypału.
(1.4) Jeszcze tydzień temu miałem przypał, ale świetnie, że wyszedłem z tego cało.
(1.5) Wczoraj nie mogłem nic zrobić, gliniarze zrobili przypał na okolicy.
(2.1) Robisz to w takim publicznym miejscu, chyba jesteś przypałem.
(2.2) Ja ale narobiłeś siary, jesteś jakimś przypałem!
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) młodz. slang. siara, przypiks
(1.3) przypałka, podpałka
(1.4) pot. odsiadka
(2.2) pot. głupek
antonimy:
(2.2) mędrzec
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. przypalanie n
czas. odpalać, przypalić dk., przypalać ndk.
przym. przypałowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.