dyskretny (język polski)

wymowa:
IPA: [dɨsˈkrɛtnɨ], AS: [dyskretny]
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) zachowujący tajemnice i taktowny
(1.2) taki, który nie rzuca się w oczy
(1.3) mat. przyjmujący wartości z przeliczalnego zbioru
odmiana:
(1.1-2)
(1.3)
przykłady:
(1.1) Ania jest wspaniałą przyjaciółką, dyskretną i lojalną.
(1.2) Ja bym tu dał jakiś dyskretny akcent kolorystyczny.
(1.3) Widmo operatora jest zdegenerowane i dyskretne.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.3) ciągły
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dyskrecja, dyskretność, dyskretyzacja, dyskretyzator
przysł. dyskretnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.