poszlaka (język polski)
- wymowa:
- IPA: [pɔˈʃlaka], AS: [pošlaka]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) fakt nieudowodniony, który jednak przemawia za określoną interpretacją czegoś
- (1.2) niebezpośredni dowód na uwikłanie, winę, itp.
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik poszlaka poszlaki dopełniacz poszlaki poszlak celownik poszlace poszlakom biernik poszlakę poszlaki narzędnik poszlaką poszlakami miejscownik poszlace poszlakach wołacz poszlako poszlaki - przykłady:
- (1.1) Po obu stronach szeregu domów stały garaże, więc do ogrodów można się było dostać tylko przez domy. To jeszcze nie był dowód, ale silna poszlaka[1].
- (1.1) Tak też uważał Sąd Apelacyjny, do którego odwołał się mecenas Paschalski. Uznano, że poszlaki były wątłe i niepewne, zwłaszcza podobieństwo papieru i sznurka[2].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) przesłanka, ślad, objaw, oznaka, przejaw, symptom
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. poszlakowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) circumstantial evidence, indirect evidence, trace, indication, presumptive evidence
- francuski: (1.1) indice
- hiszpański: (1.1) indicio
- niemiecki: (1.1) Indiz, Spur
- rosyjski: (1.1) улика ż
- włoski: (1.1) indizio m, traccia ż
- źródła:
- ↑ Michał Bielecki, Osiedle prominentów, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Stanisław Milewski, Ciemne sprawy międzywojnia, 2002, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.