polonistyka (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌpɔlɔ̃ˈɲistɨka], AS: [polõńistyka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. na 3 syl.• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) nauk. dyscyplina humanistyczna zajmująca się literaturą polską i językiem polskim
- (1.2) pot. eduk. studia obejmujące polonistykę (1.1) na wyższej uczelni
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik polonistyka polonistyki dopełniacz polonistyki polonistyk celownik polonistyce polonistykom biernik polonistykę polonistyki narzędnik polonistyką polonistykami miejscownik polonistyce polonistykach wołacz polonistyko polonistyki - przykłady:
- (1.1) Polonistyka zajmuje się m.in. gramatyką historyczną języka polskiego.
- (1.2) Nauczycielka namawiała mnie, abym poszła na polonistykę.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) być na polonistyce • studiować polonistykę • dostać się na polonistykę
- synonimy:
- (1.1-2) filologia polska
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- (1.1) slawistyka
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. repolonizacja ż, Polonia ż, polonizm mrz, polonista m, polonistka ż, polonizacja ż, polonizator m, polonizowanie n, polonica nmos
- czas. polonizować ndk.
- przym. polonistyczny, polonizacyjny, polonijny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: anglistyka • arabistyka • białorutenistyka • hebraistyka • hellenistyka • germanistyka • hispanistyka • iberystyka • indologia • italianistyka • japonistyka • koreanistyka • orientalistyka • rusycystyka • romanistyka • sinologia • skandynawistyka • slawistyka
- tłumaczenia:
- niemiecki: (1.1) Polonistik ż
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)(1.1)
- rosyjski: (1.1) полонистика ż; (1.2) полонистика ż
- ukraiński: (1.1) полоністика ż; (1.2) полоністика ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.